يکي از مباحث مهم در مهندسي صنايع و شامل دو بخش عمده جايابي و چیدمان مي باشد.
تصميم در مورد جایابی و چیدمان تسهيلات نه تنها در مسائل صنعتي بلکه در مسائل گوناگوني مانند تعيين مکان مراکز خدماتي شامل
ايستگاههاي پليس راه، اورژانس، بيمارستانها، ايستگاههاي آتشنشاني و ... نيز ظاهر ميشود.
در جايابي، به بررسي محل قرار گرفتن يک وسيله براي رسيدن به اهداف مورد نظر پرداخته می شود.
براي تعيين محل آن معيارهاي نزديکي به جاده هاي اصلي، بازار مصرف، منابع تامين مواد اوليه، در دسترس بودن نيروي انساني مورد نياز،
شرايط محيطي، امکان توسعه، مقررات و قوانين دولتي و ... موثر هستند و
در چیدمان نحوه قرارگرفتن اجزاي يک وسيله براي رسيدن به بهترين بهره وري، تعيين می شود.
طراحی ایجاد صنایع به دنبال ارائه شیوه ای هدفمند به منظور ارزیابی فنی، اقتصادی و مالی طرح های سرمایه گذاری می باشد.
طرح هایی که منتج به تولید محصول یا ارائه خدمت می شوند.
ارائه شیوه ای هدفمند و مطالعه با کیفیت قبل از سرمایه گذاری یا همان امکان سنجی، شرایط اطمینان بخش تری جهت انتخاب نوع و روش سرمایه گذاری فراهم می آورد و
احتمال خطای سرمایه گذاری را کاهش می دهد. شیوه ارزیابی شامل تحلیل مشخصات فنی و بازار محصول به همراه فرآیندهای تولید یا ارائه خدمات مورد نظر،
جایابی محل تولید یا ارائه خدمت ، تحلیل مالی و اقتصادی و
ارائه یک برنامه زمان بندی جهت اجرای طرح می باشد که می تواند زمینه لازم را برای تصمیم گیری در مورد موجه یا غیرموجه بودن طرح ها، فراهم آورد.
کنترل پروژه شامل کنترل مجموعه فعالیت هایی است که باید در تاریخ های مشخص، با هزینه ها و کیفیت تعیین شده اجرا شوند. پروژه می تواند ساختمانی، تولیدی تحقیقاتی و ... باشد.
مهمترین اصل در کنترل پروژه، برنامه ریزی و زمانبندی زمانی با توجه به پارامترهای زمان، هزینه و امکانات موجود به منظور انجام پروژه به اقتصادی ترین شکل ممکن است و
این کنترل پس از دریافت وضعیت پیشرفت پروژه و انحرافات موجود و با ایجاد تغییرات تصحیحی و بهینه سازی روش های اجرایی انجام می شود.
روش هایی چون مسیر بحرانی با محاسبه شناوری فعالیت ها، تخصیص و تسطیح منابع بدین منظور مورد استفاده قرار می گیرد.